Sync Licensing 101

SAMENSTELLINGEN

Een compositie is alle muziek zoals die bestaat als een stuk intellectueel eigendom. In principe wordt de melodie, progressie, tekst, het ritmische patroon of een combinatie daarvan als een compositie beschouwd. Alle liedjes zijn composities, maar niet alle composities zijn liedjes. Composities zonder tekst worden vaak een "Piece" genoemd. In bijna alle gevallen is de eigenaar van het auteursrecht van een compositie de oorspronkelijke auteur(s), tenzij er een schriftelijke overeenkomst is tussen de auteur(s) en een andere persoon of entiteit (AKA een uitgeverij).

MASTERS

Een master is een opname van een uitvoering van een compositie. De eigenlijke, tastbare opname. Als u een muziekstuk voor piano componeert en vijf verschillende pianisten maken afzonderlijk opnames van die compositie, dan heeft u nu vijf verschillende masters van één compositie. Traditioneel (maar tegenwoordig niet meer zo gebruikelijk) waren muzieklabels eigenaar van de masters van hun artiesten. Vaak gaf een label de artiest vooraf geld (ook wel een voorschot genoemd) om te betalen voor het opnemen van nummers voor een album. Als alles goed ging, incasseerde het label al het geld dat met de masters verdiend werd (via verkoop, synchronisatie, etc.) totdat ze het geld dat ze de artiest voorgeschoten hadden, terugverdiend hadden. Daarna zouden zowel de artiest als het label delen in de winst van de masters (hopelijk).

PUBLICATIEADMINISTRATIE

In de muziek is een publishing administrator een persoon of entiteit die gemachtigd is om de belangen van een compositie of catalogus van composities te behartigen. Een soort volmacht. De Beheerder van publicaties (of Pub Amin) is geen eigenaar van de composities die hij vertegenwoordigt, maar neemt vaak een percentage van de inkomsten als commissie. Daarom is het in het belang van de pubbeheerder om zoveel mogelijk inkomstenbronnen te vinden voor de catalogus die hij vertegenwoordigt. Als de schrijvers geld verdienen, doet de pubbeheerder dat ook. Iedereen is tevreden.

COVERS

Covers zijn leuk. En nu we gele gordels hebben, weten we dat covers in feite nieuwe meesters van bestaande composities zijn.

In 1997 veroverde Limp Bizkit de harten en zielen van de TRL-jongeren met hun cover van George Michael's "Faith". Telkens als dat nummer gedraaid, verkocht of gesynchroniseerd werd, verdienden zowel Limp Bizkit als George Michael wat geld. Dus toen de versie van "Faith" van Limp Bizkit in 1998 in de donkere komedie Very Bad Things verscheen, moest de muzieksupervisor van de film de compositie goedkeuren via de uitgever van George Michael en de master via het label van Limp Bizkit.

Een andere leuke kleine anekdote is het geval van Guitar Hero, dat videospel waarbij u op knoppen op een gitaarvormige controller drukt in synchronie met klassieke rocknummers. Als u het spel speelde, is het u misschien opgevallen dat veel nummers een beetje...anders klonken. Dit kwam doordat de makers van het spel besloten om de nummers opnieuw op te nemen. Op deze manier hoefden ze geen licentiekosten te betalen aan de masterkant. Ze hoefden alleen de uitgevers te betalen voor de rechten om de compositie in het spel te gebruiken. Zoals u zich kunt voorstellen, veroorzaakte dit een beetje stennis bij de labels.

SAMENSTELLINGEN

Een sample is het gebruik van een deel van een bestaande geluidsopname (aka een master) bij het maken van een nieuwe geluidsopname (nieuwe master). Een artiest kan een klein deel van een opname samplen en in een lus zetten, of veel verschillende opnames samplen om een nieuwe master te maken. Sampling komt het meest voor in hiphopmuziekproductie, maar kan in bijna alle genres worden aangetroffen. Als u een sample wilt gebruiken in uw volgende compositie, zorg er dan voor dat u de rechten heeft voordat u probeert er geld mee te verdienen.

Omdat de sample zelf een deel is van een opname van een compositie, moet u de rechten regelen met zowel de master als de uitgever. Als u de rechten om uw nieuwe master te gebruiken niet hebt gekregen (en waarschijnlijk hebt betaald) van de oorspronkelijke eigenaars van het copyright van de sample, dan zult u het erg moeilijk krijgen om enige vorm van synchronisatiemogelijkheden te krijgen. Muzieksupervisors zijn voorstanders van rechten en spelen altijd op veilig als het op samples aankomt.

Synch-vergoeding

Elke keer dat een muzieknummer gesynchroniseerd wordt met beeld, wordt er een synchronisatievergoeding gevraagd. De vergoeding wordt bepaald door een aantal factoren, maar de drie belangrijkste zijn:

Toepassingsgebied - De media waarop de synchronisatie zal plaatsvinden en live zal zijn (TV, Web, Videogame, Advertentie)

Term - Hoe lang de synchronisatie duurt (1 week, 1 jaar, eeuwigdurend, enz.)

Gebied - Waar de sync zal worden uitgezonden (Lokale stations, Nationaal, Wereldwijd)

Een andere factor is de onderhandelingspositie die het nummer of de artiest heeft. Als u bijvoorbeeld een Dad Band uit Trenton, NJ bent met 67 views op YouTube, dan zult u waarschijnlijk niet zo hoog kunnen onderhandelen over vergoedingen als Steve Winwood.

Dit zijn niet ALLE punten die een rol spelen bij de prijsbepaling van sync-vergoedingen, maar wel de belangrijkste.

Royalty's

Voor muziek zijn er twee hoofdtypen royalty's te verdienen: Mechanische en Uitvoeringsrechten.

Mechanische royalty's zijn eenvoudigweg royalty's gebaseerd op fysieke of digitale kopieën van een liedje. Deze worden uitbetaald door de eigenaar van de rechten op de opname (master), wat meestal een label is. In de VS is het tarief voor mechanische royalty's 9,1 cent per verkoop van een fysieke opname of digitale download. Als u 100.000 iTunes-downloads van uw hit "Twerkin' in the Rain" haalt, is het label u $9.100 verschuldigd.

Performance royalty's worden aan de songwriter en uitgever betaald wanneer de compositie in het openbaar wordt uitgevoerd. Als uw muziek op TV of de radio wordt gespeeld of live wordt uitgevoerd door een coverband, bent u royalty's voor openbare uitvoeringen verschuldigd. Uitvoeringsrechtenorganisaties zoals ASCAP of BMI controleren en innen deze royalty's namens u.

Nu we het er toch over hebben...

PRO's

Een organisatie voor uitvoerende rechten (Performing Rights Organization, PRO) is in feite een agentschap dat royalty's int namens de rechthebbenden (songwriters & uitgevers). Voor het grootste gedeelte moet elke keer dat een nummer in het openbaar wordt afgespeeld (tv-programma's, radio, de Olive Garden) de locatie, het netwerk of de zender de rechthebbenden betalen. PRO's innen deze betalingen en verdelen ze onder hun rechthebbenden.

Er zijn verschillende PRO's afhankelijk van het land waar u zich bevindt. In de VS zijn dat ASCAP, BMI en SESAC (alleen op uitnodiging).

De manier waarop het allemaal verdeeld is, kan behoorlijk ingewikkeld zijn, zoals u zich waarschijnlijk wel kunt voorstellen. BMI heeft bijvoorbeeld meer dan 150 verschillende licentietypen. Maar hier is een zeer vereenvoudigde uitsplitsing...

Locaties betalen voor jaarlijkse algemene licenties zodat de muzikanten tijdens optredens kunnen spelen wat ze willen. De vergoeding is gebaseerd op een aantal verschillende factoren, maar voornamelijk op capaciteit, gratis evenementen vs. evenementen met tickets, en de frequentie van live optredens.

• Detailhandel (Kledingwinkels, Kapperszaken, Autodealers) - Worden voornamelijk (maar niet uitsluitend) geprijsd op basis van vierkante meters.

• Horeca (restaurants en hotels) - De prijs is gebaseerd op vele factoren, waaronder vierkante meters van de ruimte waar muziek wordt betaald, capaciteit, TV- vs. achtergrondmuziekluidsprekers.

• TV - Netwerken dienen cue sheets in bij de PRO's van alle muziek die in hun programma's gebruikt wordt. Op deze cue sheets staan de tijden van het gebruik. De vergoedingen verschillen afhankelijk van het netwerk en het tijdstip waarop de show wordt uitgezonden. Als uw nummer tijdens prime time op NBC wordt afgespeeld, zal het een hoger royaltytarief opleveren dan wanneer het om 2 uur 's nachts op BET Jazz wordt afgespeeld.

• Radio - Betaling is gebaseerd op bereik en het gebruik wordt door de stations rechtstreeks aan de PRO's gerapporteerd.

Zoals u kunt zien, is het echt ingewikkeld. Dit is waarom songwriters PRO's nodig hebben: om ervoor te zorgen dat als uw muziek in het openbaar wordt afgespeeld, u betaald krijgt. Het kan een cent per stuk zijn, maar vermenigvuldig dat met mogelijk honderdduizenden afspeelbeurten en u kunt aardig wat brievenbusgeld krijgen.

Voorklaren

Oké - We krijgen hier misschien een beetje inside baseball. Pre-cleared' is een term die gebruikt wordt door muzieksupervisors. Het is muziek waarbij alle rechthebbenden akkoord gaan met vooraf bepaalde tarieven voor het gebruik van de muziek voor een project, meestal in bulk. Stel bijvoorbeeld dat een kledingmerk hun nieuwe ontwerpen op Instagram wil laten zien. In de komende zes maanden zullen ze twee nieuwe videoposts per week produceren en hebben ze $1.000 per post begroot voor muziek.

De ontwerpers van het merk benaderen de houders van de rechten met een creatieve briefing en vragen om "al uw beste modemuziek die vooraf is goedgekeurd voor $1.000 all-in". De rechthebbenden sturen hen dan een pakket met muziek die vooraf tegen dat tarief is goedgekeurd.

Op deze manier kan het kledingmerk gewoon in de pool van vooraf goedgekeurde nummers duiken en deze naar believen toevoegen, zonder zich zorgen te hoeven maken of ze de synchronisatiekosten wel kunnen betalen. Zodra de nummers zijn vastgelegd, sturen ze een briefje naar de rechthebbenden, die antwoorden met een overeenkomst en een factuur.

One-stop

One stop betekent simpelweg dat alle rechten (100% van de master en 100% van de uitgave) door één entiteit worden vertegenwoordigd. Dit maakt het licentieproces voor beide partijen (licentiegever en licentienemer) erg gemakkelijk, omdat ze het hele nummer via één persoon kunnen regelen. Ze hoeven niet met meerdere verschillende rechthebbenden de rechten op te sporen en te regelen. One-stop biedt ook meer flexibiliteit op het gebied van prijzen en dealvoorwaarden.

Sub-uitgevers

Vaak hebben songwriters of uitgevers "subuitgevers" die de catalogus in andere delen van de wereld vertegenwoordigen. Dit kan voordelig zijn voor de oorspronkelijke rechthebbenden omdat ze vertegenwoordiging hebben op markten waar ze dat normaal niet hebben. Sub-uitgevers ontvangen een commissie op royalty's en synchronisatievergoedingen die in hun respectieve gebieden worden verdiend.

MFN

MFN staat voor Meest begunstigde landen. Dit betekent dat alle betrokken rechthebbenden (master en uitgever) dezelfde vergoeding krijgen voor een synchronisatie. In principe krijgen alle partijen dezelfde voorwaarden en vergoeding, wat het meest gunstig is. Het is een soort "lat leggen".

Voorbeeld: Stel, u bent een artiest die hiphopbeats produceert en u hebt een schrijversaandeel van 50% op een nummer van 2 Chainz genaamd "Vape Nation". Pepsi wil dit nummer in hun volgende advertentie gebruiken. Ze vragen alle rechthebbenden (labels & uitgevers) om offertes voor het gebruik. Het label biedt $100.000 voor het gebruik en de uitgevers bieden een lagere prijs, maar noemen MFN. Tenzij Pepsi terugduwt bij het label om de prijs lager te krijgen, heeft het label nu "de lat gelegd" voor wat de spot monetair waard is.

TL,DR: Citeer altijd met een MFN-clausule.

Uitgeverij Administratie Exclusiviteit

Dit is een grote, en soms polariserende vraag. Maar dit is het belangrijkste.

Exclusiviteit is cruciaal als u serieus genomen wilt worden in de syncwereld. Er zijn twee grote redenen waarom...

1. Laten we zeggen dat u een niet-exclusieve pub admin deal hebt met bedrijf A. U kunt dan legaal een pub admin deal sluiten met bedrijf B (en bedrijf C, D, etc). Dus nu hebt u verschillende mensen met rechten om uw muziek te wissen voor synchronisatiemogelijkheden. Veel mensen op de grond. Klinkt geweldig toch? NEE!!! het is een puinhoop. Wat gebeurt er als Dunder Mifflin uw nummer "Paper People Polka" in hun nieuwe campagne wil gebruiken? Ze zoeken het nummer op bij de PRO's en vragen alle bedrijven om een offerte.

Bedrijf A biedt $20.000

Bedrijf B biedt $10.000

Company C has no idea what they are doing and quotes $750.

Met wie denkt u dat ze de rechten gaan vereffenen?

Weten. Uw. Waarde.

2. Als u een mooie sappige TV-commercial binnenhaalt (dit levert veel geld op), vragen ze gegarandeerd op zijn minst om "marktexclusiviteit". Dit betekent dat u wettelijk gezien geen andere synchronisatieovereenkomst kunt aangaan met een directe concurrent op de markt voor de duur van de looptijd van de synchronisatie. Voorbeeld: Als uw liedje "Drive Me Home, Kevin" in een Toyota-commercial zit, kunt u niet legaal een synchronisatie voor een Ford-commercial regelen totdat de termijn van de Toyota-spot afloopt. Klinkt logisch, toch?

Als uw publishing administratieovereenkomst niet-exclusief is, kan admin A de Toyota-plek vrijmaken terwijl admin B een week later de Ford-plek vrijmaakt. Geen van beide beheerders kan marktexclusiviteit voor een van beide reclamespots garanderen. Adverteerders houden hier niet van.