Sync Licensing 101

SKŁADNIKI

Kompozycja to każdy utwór muzyczny istniejący jako własność intelektualna. Zasadniczo melodia, progresja, tekst, wzór rytmiczny lub dowolna ich kombinacja są uważane za kompozycję. Wszystkie piosenki są kompozycjami, ale nie wszystkie kompozycje są piosenkami. Kompozycje bez tekstu są często określane jako "utwór". W prawie wszystkich przypadkach właścicielem praw autorskich do kompozycji jest oryginalny autor (autorzy), chyba że istnieje pisemna umowa między autorem (autorami) a inną osobą lub podmiotem (AKA firmą wydawniczą).

PANOWIE

Master to nagranie wykonania kompozycji. Rzeczywiste, namacalne nagranie. Jeśli skomponuje Pan utwór muzyczny na fortepian, a pięciu różnych pianistów nagra tę kompozycję osobno, ma Pan teraz pięć różnych masterów jednej kompozycji. Tradycyjnie (choć obecnie nie jest to już tak powszechne), wytwórnie muzyczne były właścicielami masterów swoich artystów. Często wytwórnia dawała artyście pieniądze z góry (czyli zaliczkę), aby zapłacić za nagranie utworów na album. Jeśli wszystko poszło dobrze, wytwórnia pobierała wszelkie pieniądze zarobione na masterach (poprzez sprzedaż, synchronizację itp.), dopóki nie odzyskała pieniędzy, które przekazała artyście. Następnie zarówno artysta, jak i wytwórnia dzieliliby się zyskami z masterów (miejmy nadzieję).

ADMINISTRACJA WYDAWNICZA

W muzyce administrator wydawniczy to osoba lub podmiot, który jest upoważniony do dbania o najlepsze interesy kompozycji lub katalogu kompozycji. Coś w rodzaju pełnomocnictwa. The Administrator publikacji (lub Pub Amin) nie jest właścicielem żadnej z reprezentowanych przez siebie kompozycji, ale często pobiera procent od przychodów jako prowizję. Dlatego w najlepszym interesie administratora pubu jest znalezienie jak największej liczby źródeł przychodów dla katalogu, który reprezentuje. Jeśli autorzy zarabiają pieniądze, administrator pubu również. Wszyscy są zadowoleni.

POKRYWY

Covery są fajne. A teraz, odkąd jesteśmy żółtymi pasami, wiemy, że covery to w zasadzie nowi mistrzowie istniejących kompozycji.

W 1997 roku Limp Bizkit podbił serca i dusze młodzieży TRL swoim przebojowym coverem "Faith" George'a Michaela. Za każdym razem, gdy ta piosenka była odtwarzana, sprzedawana lub synchronizowana, zarówno Limp Bizkit, jak i George Michael zarobili trochę gotówki. Kiedy więc wersja "Faith" Limp Bizkit pojawiła się w mrocznej komedii z 1998 roku "Very Bad Things", kierownik muzyczny filmu musiał zatwierdzić kompozycję przez wydawcę George'a Michaela, a master przez wytwórnię Limp Bizkit.

Inną zabawną anegdotą jest przypadek Guitar Hero, gry wideo, w której uderzamy przyciski na kontrolerze w kształcie gitary w synchronizacji z klasycznymi utworami rockowymi. Jeśli grali Państwo w tę grę, być może zauważyli Państwo, że wiele piosenek brzmiało nieco... inaczej. Wynikało to z faktu, że twórcy gry zdecydowali się na ponowne nagranie piosenek. W ten sposób nie musieli płacić opłaty licencyjnej po stronie master. Musieli jedynie zapłacić wydawcom za prawa do wykorzystania kompozycji w grze. Jak mogą sobie Państwo wyobrazić, spowodowało to trochę smrodu wśród wytwórni.

PRÓBKI

Samplowanie to wykorzystanie fragmentu istniejącego nagrania dźwiękowego (aka master) do stworzenia nowego nagrania dźwiękowego (nowy master). Artysta może zsamplować jeden mały fragment nagrania i zapętlić go lub zsamplować wiele różnych nagrań w celu stworzenia nowego masteru. Samplowanie jest najbardziej powszechne w produkcji muzyki hip-hop, ale można je znaleźć w prawie wszystkich gatunkach muzycznych. Jeśli chcą Państwo użyć sampla w swojej następnej kompozycji, proszę upewnić się, że uzyskali Państwo do niego prawa, zanim spróbują Państwo na nim zarobić.

Ponieważ sampel sam w sobie jest fragmentem nagrania kompozycji, konieczne będzie uzgodnienie praw zarówno z masterem, jak i wydawcą. Jeśli nie uzyskali Państwo (i najprawdopodobniej nie zapłacili) praw do korzystania z nowego sampla od pierwotnych właścicieli praw autorskich do sampla, będzie Państwu bardzo trudno uzyskać jakiekolwiek możliwości synchronizacji. Nadzorcy muzyczni przestrzegają praw i zawsze grają bezpiecznie, jeśli chodzi o sample.

Opłata za synchronizację

Za każdym razem, gdy utwór jest synchronizowany z obrazem, pobierana jest opłata za synchronizację. Opłata ta zależy od wielu czynników, ale trzy najważniejsze z nich to:

Zakres stosowania - Środek przekazu, w którym nastąpi synchronizacja i na żywo (telewizja, internet, gra wideo, reklama)

Termin - Jak długo będzie trwała synchronizacja (1 tydzień, 1 rok, bezterminowo itp.)?

Terytorium - Gdzie będzie emitowana synchronizacja (stacje lokalne, krajowe, światowe)

Innym czynnikiem jest możliwość negocjacji, jaką ma dany utwór lub artysta. Na przykład, jeśli jesteś zespołem taty z Trenton, NJ z 67 odsłonami na YouTube, prawdopodobnie nie będziesz w stanie wynegocjować tak wysokich opłat jak Steve Winwood.

Nie są to WSZYSTKIE punkty, które wpływają na cenę opłat za synchronizację, ale z pewnością są one najważniejsze.

Tantiemy

W przypadku muzyki istnieją dwa główne rodzaje tantiem: Mechaniczne i za wykonanie.

Tantiemy mechaniczne to po prostu tantiemy oparte na fizycznych lub cyfrowych kopiach utworu. Są one wypłacane przez właściciela praw do nagrania (master), którym zazwyczaj jest wytwórnia. W Stanach Zjednoczonych stawka tantiem mechanicznych wynosi 9,1 centa za sprzedaż fizycznego nagrania lub pobrania cyfrowego. Jeśli Pana utwór "Twerkin' in the Rain" zostanie pobrany z iTunes w liczbie 100 000 razy, wytwórnia będzie Panu winna 9 100 USD.

Tantiemy za wykonanie są wypłacane autorowi i wydawcy utworu za każdym razem, gdy utwór jest wykonywany publicznie. Jeśli Państwa muzyka jest odtwarzana w telewizji, radiu lub wykonywana na żywo przez zespół coverowy, należą się Państwu tantiemy z tytułu publicznego wykonania. Organizacje zajmujące się prawami wykonawczymi, takie jak ASCAP lub BMI, monitorują i pobierają te tantiemy w Państwa imieniu.

A propos...

PRO

Performing Rights Organization (PRO) to w zasadzie agencja, która pobiera tantiemy w imieniu właścicieli praw (autorów piosenek i wydawców). W większości przypadków za każdym razem, gdy piosenka jest odtwarzana publicznie (programy telewizyjne, radio, Olive Garden), miejsce, sieć lub kanał musi wypłacić właścicielom praw. PRO zbierają te płatności i rozdzielają je pomiędzy posiadaczy praw.

W zależności od kraju, w którym Pan/Pani przebywa, istnieją różne organizacje PRO. W USA są to ASCAP, BMI i SESAC (który jest tylko na zaproszenie).

Sposób, w jaki wszystko jest podzielone, może być dość skomplikowany, jak zapewne mogą sobie Państwo wyobrazić. Na przykład, BMI posiada ponad 150 różnych typów licencji. Poniżej znajdą Państwo bardzo uproszczony podział...

Lokale płacą za roczne licencje ogólne, dzięki czemu muzycy mogą grać, co chcą podczas występów. Opłata zależy od wielu różnych czynników, ale głównie od pojemności, wydarzeń bezpłatnych i biletowanych oraz częstotliwości występów na żywo.

• Handel detaliczny (sklepy odzieżowe, salony fryzjerskie, salony samochodowe) - są wyceniane głównie (ale nie wyłącznie) na podstawie powierzchni.

• Hotelarstwo (restauracje i hotele) - Wycena oparta na wielu czynnikach, w tym powierzchni, na której odtwarzana jest muzyka, pojemności, głośnikach telewizyjnych i głośnikach tła muzycznego.

• Telewizja - Sieci przesyłają do PRO arkusze cue wszystkich utworów muzycznych wykorzystywanych w ich programach. Arkusze te zawierają informacje o czasie ich wykorzystania. Stawki opłat różnią się w zależności od sieci i pory dnia emisji programu. Jeśli Państwa utwór zostanie odtworzony na antenie NBC w godzinach największej oglądalności, uzyska on wyższą stawkę tantiem niż gdyby został odtworzony na antenie BET Jazz o 2 nad ranem.

• Radio - Wynagrodzenie jest oparte na zasięgu, a wykorzystanie jest zgłaszane przez stacje bezpośrednio do PRO.

Jak Państwo widzą, jest to naprawdę skomplikowane. Właśnie dlatego autorzy piosenek potrzebują organizacji PRO: aby upewnić się, że jeśli Państwa muzyka jest odtwarzana publicznie, otrzymują Państwo wynagrodzenie. Mogą to być grosze za odtworzenie, ale pomnożone przez potencjalne setki tysięcy odtworzeń, mogą Państwo otrzymać niezłe pieniądze ze skrzynki pocztowej.

Wstępne wyczyszczenie

Okej - być może zagłębiamy się tutaj trochę w tajniki baseballu. "Pre-cleared" to termin używany przez nadzorców muzycznych. Jest to muzyka, w przypadku której wszyscy posiadacze praw zgadzają się na wcześniej ustalone stawki za wykorzystanie muzyki w projekcie, zwykle hurtowo. Załóżmy na przykład, że marka odzieżowa chce zaprezentować swoje nowe projekty na Instagramie. W ciągu następnych sześciu miesięcy będą produkować dwa nowe posty wideo tygodniowo, a budżet na muzykę wynosi 1000 USD za post.

Twórcy marki skontaktują się z posiadaczami praw z briefem kreatywnym i poproszą o "całą Państwa najlepszą muzykę modową, która jest wstępnie rozliczona za 1000 USD za sztukę". Właściciele praw prześlą im następnie pakiet muzyki, która została wcześniej rozliczona według tej stawki.

W ten sposób marka odzieżowa może po prostu zanurzyć się w puli wstępnie zatwierdzonych utworów i podłączyć je według własnego uznania, nie martwiąc się, czy będzie w stanie zapłacić za synchronizację. Po zablokowaniu utworów wysyłają notatkę do właścicieli praw, którzy odpowiadają umową i fakturą.

One-stop

One stop oznacza po prostu, że wszystkie prawa (100% master i 100% publishing) są reprezentowane przez jeden podmiot. To sprawia, że proces licencjonowania jest bardzo łatwy dla obu stron (licencjodawcy i licencjobiorcy), ponieważ mogą oni rozliczyć całość utworu za pośrednictwem jednej osoby. Nie muszą oni śledzić i rozliczać praw z wieloma różnymi posiadaczami praw. One-stop pozwala również na większą elastyczność w zakresie cen i warunków umowy.

Wydawcy podrzędni

Często autorzy piosenek lub podmioty wydawnicze mają "podwydawców", którzy reprezentują katalog na innych terytoriach świata. Może to być korzystne dla pierwotnych właścicieli praw, ponieważ mają oni reprezentację na rynkach, na których normalnie by nie byli. Podwydawcy pobierają prowizję od tantiem i opłat za synchronizację uzyskanych na odpowiednich terytoriach.

MFN

MFN oznacza Najbardziej Uprzywilejowane Narody. Oznacza to, że wszyscy zaangażowani właściciele praw (wydawca i wydawca) otrzymają taką samą opłatę za synchronizację. Zasadniczo wszystkie strony otrzymają takie same warunki i opłatę, co jest najbardziej korzystne. To coś w rodzaju "ustawiania poprzeczki".

Przykład: Załóżmy, że jest Pan/Pani artystą produkującym hip-hopowe bity i ma Pan/Pani 50% udziałów w utworze 2 Chainz zatytułowanym "Vape Nation". Pepsi chce wykorzystać ten utwór w swojej następnej reklamie. Zwraca się do wszystkich posiadaczy praw (wytwórni i wydawców), aby uzyskać wycenę za wykorzystanie utworu. Jeśli wytwórnia poda kwotę 100 000 USD za wykorzystanie utworu, a wydawcy podadzą niższą kwotę, ale powołają się na klauzulę najwyższego uprzywilejowania. O ile Pepsi nie będzie naciskać na wytwórnię, aby obniżyła wycenę, wytwórnia właśnie "ustawiła poprzeczkę" dla tego, ile spot jest wart pod względem finansowym.

TL,DR: Proszę zawsze cytować z klauzulą najwyższego uprzywilejowania.

Wyłączność administracji wydawniczej

Jest to duża i czasami polaryzująca sprawa. Ale oto najważniejsze informacje.

Wyłączność ma kluczowe znaczenie, jeśli chcą Państwo być traktowani poważnie w świecie synchronizacji. Istnieją dwa ważne powody, dla których...

1. Załóżmy, że zawarł Pan niewyłączną umowę o administrowanie z firmą A. Następnie może Pan legalnie zawrzeć umowę o administrowanie z firmą B (oraz firmą C, D itd.). Tak więc teraz ma Pan kilka osób z prawami do oczyszczania Pana muzyki w celu uzyskania możliwości synchronizacji. Wiele osób w terenie. Brzmi świetnie, prawda? NIE!!! to bałagan. Co się stanie, gdy Dunder Mifflin będzie chciał wykorzystać Państwa utwór "Paper People Polka" w swojej nowej kampanii? Sprawdzają piosenkę w PRO i zwracają się do wszystkich firm z prośbą o wycenę.

Spółka A wycenia na 20 000 USD

Firma B wycenia na 10 000 USD

Company C has no idea what they are doing and quotes $750.

Jak Pan sądzi, z kim zamierzają wyczyścić prawa?

Wiedzieć. Państwa. Worth.

2. Jeśli uda się Państwu zdobyć soczystą reklamę telewizyjną (są to duże pieniądze), na pewno zażądają Państwo co najmniej "wyłączności rynkowej". Oznacza to, że nie mogą Państwo legalnie zawrzeć innej umowy synchronizacji z bezpośrednim konkurentem na rynku przez okres obowiązywania umowy synchronizacji. Przykład: Jeśli Państwa utwór "Drive Me Home, Kevin" wyląduje w reklamie Toyoty, nie mogą Państwo legalnie zawrzeć umowy na synchronizację z reklamą Forda do czasu wygaśnięcia spotu Toyoty. Ma to sens, prawda?

Teraz, jeśli Państwa umowa z administracją wydawniczą jest niewyłączna, administrator A może wyczyścić spot Toyoty, podczas gdy administrator B wyczyści spot Forda tydzień później. Żaden z administratorów nie może zagwarantować wyłączności rynkowej dla żadnego ze spotów. Agencjom reklamowym się to nie podoba.