Sync Licensing 101

BİLEŞENLER

Beste, bir fikri mülkiyet parçası olarak var olan herhangi bir müziktir. Temel olarak melodi, progresyon, sözler, ritmik kalıp veya bunların herhangi bir kombinasyonu bir beste olarak kabul edilir. Tüm şarkılar bestedir ancak tüm besteler şarkı değildir. Sözleri olmayan besteler genellikle "Parça" olarak adlandırılır. Neredeyse tüm durumlarda bir bestenin telif hakkı sahibi, yazar(lar) ile başka bir kişi veya kuruluş (AKA bir yayıncılık şirketi) arasında yazılı bir anlaşma olmadığı sürece orijinal yazar(lar)dır.

ÜSTATLAR

Master, bir bestenin performansının kaydıdır. Gerçek, elle tutulur bir kayıttır. Piyano için bir müzik bestelerseniz ve beş farklı piyanist bu bestenin ayrı ayrı kayıtlarını yaparsa, artık bir bestenin beş farklı master'ına sahipsiniz demektir. Geleneksel olarak (bugünlerde pek yaygın olmasa da), müzik şirketleri sanatçılarının master'larına sahip olurlardı. Genellikle bir plak şirketi sanatçıya bir albüm için şarkı kaydetmesi amacıyla peşin para (diğer adıyla avans) verirdi. Her şey yolunda giderse, plak şirketi sanatçıya verdiği parayı telafi edene kadar (satış, senkronizasyon vb. yoluyla) master'lardan elde edilen tüm parayı tahsil ederdi. Bundan sonra, hem sanatçı hem de plak şirketi (umarız) master'lardan elde edilen kârı paylaşır.

YAYINCILIK YÖNETIMI

Müzikte yayın yöneticisi, bir bestenin veya beste kataloğunun çıkarlarını en iyi şekilde gözetme yetkisine sahip kişi veya kurumdur. Bir çeşit vekaletname gibi. Bu Yayın Yöneticisi (veya Pub Amin) temsil ettiği kompozisyonların hiçbirine sahip değildir, ancak genellikle gelirin bir yüzdesini komisyon olarak alır. Bu nedenle, temsil ettiği katalog için mümkün olduğunca çok gelir kaynağı bulmak pub yöneticisinin yararınadır. Yazarlar para kazanırsa, pub yöneticisi de kazanır. Herkes mutlu olur.

KAPAKLAR

Kapaklar eğlencelidir. Ve artık sarı kuşak olduğumuz için, cover'ların temelde mevcut bestelerin yeni ustaları olduğunu biliyoruz.

1997 yılında Limp Bizkit, George Michael'ın "Faith" şarkısına yaptığı hit cover ile TRL gençliğinin kalbini ve ruhunu kazandı. Bu şarkı her çalındığında, satıldığında ya da senkronize edildiğinde hem Limp Bizkit hem de George Michael biraz para kazandı. Limp Bizkit'in "Faith" versiyonu 1998 yapımı kara komedi filmi Very Bad Things'te yer aldığında, filmin müzik süpervizörünün besteyi George Michael'ın yayıncısından, master'ı da Limp Bizkit'in plak şirketinden geçirmesi gerekti.

Bir başka eğlenceli anekdot da, klasik rock şarkılarıyla eşzamanlı olarak gitar şeklindeki bir kumandanın tuşlarına bastığınız video oyunu Guitar Hero ile ilgili. Eğer oyunu oynadıysanız, birçok şarkının kulağa biraz farklı geldiğini fark etmişsinizdir. Bunun nedeni oyun yapımcılarının şarkıları yeniden kaydetmeye karar vermesiydi. Bu şekilde, master tarafında lisans ücreti ödemek zorunda kalmadılar. Yayıncılara sadece besteyi oyunda kullanma hakları için ödeme yapmak zorunda kaldılar. Tahmin edebileceğiniz gibi, bu durum plak şirketleri arasında biraz kıyametin kopmasına neden oldu.

ÖRNEKLER

Örnekleme, yeni bir ses kaydının (yeni master) oluşturulmasında mevcut bir ses kaydının (master olarak da bilinir) bir bölümünün kullanılmasıdır. Bir sanatçı bir kaydın küçük bir bölümünü örnekleyip döngüye sokabilir veya yeni bir master oluşturmak için birçok farklı kaydı örnekleyebilir. Örnekleme en çok hip-hop müzik üretiminde yaygındır, ancak neredeyse tüm türlerde bulunabilir. Bir sonraki bestenizde bir sample kullanmak istiyorsanız, bundan para kazanmaya çalışmadan önce haklarını aldığınızdan EMİN OLUN.

Numunenin kendisi bir bestenin kaydının bir parçası olduğu için, hem master hem de yayıncı ile hakları temizlemeniz gerekecektir. Yeni master'ınızın kullanım haklarını sample'ın orijinal telif hakkı sahiplerinden almadıysanız (ve büyük olasılıkla parasını ödemediyseniz), herhangi bir senkronizasyon fırsatı elde etmekte çok zorlanacaksınız. Müzik süpervizörleri haklar konusunda titizdir ve sample'lar söz konusu olduğunda her zaman güvenli davranırlar.

Senkronizasyon Ücreti

Bir şarkı resimle senkronize edildiğinde, bir senkronizasyon ücreti talep edecektir. Ücret bir dizi faktöre göre belirlenir, ancak en büyük üç faktör şunlardır:

Kullanım Kapsamı - Senkronizasyonun gerçekleşeceği ve canlı olacağı medya (TV, Web, Video Oyunu, Reklam)

Dönem - Senkronizasyonun ne kadar süreyle çalışacağı (1 hafta, 1 yıl, sonsuza kadar, vb.)

Bölge - Senkronizasyonun nerede yayınlanacağı (Yerel istasyonlar, Ulusal, Dünya çapında)

Bir diğer faktör de şarkının ya da sanatçının sahip olduğu pazarlık gücüdür. Örneğin, Trenton, NJ'den bir baba grubuysanız ve YouTube'da 67 kez görüntülenmişseniz, muhtemelen Steve Winwood kadar yüksek ücretler için pazarlık yapamazsınız.

Bunlar, senkronizasyon ücretlerinin nasıl fiyatlandırılacağını etkileyen TÜM noktalar değildir, ancak kesinlikle en önemlileridir.

Telif Ücretleri

Müzik için, kazanılacak iki ana telif hakkı türü vardır: Mekanik ve Performans.

Mekanik Telif Hakları basitçe bir şarkının fiziksel veya dijital kopyalarına dayanan telif haklarıdır. Bunlar, genellikle bir plak şirketi olan kaydın (master) hak sahibi tarafından ödenir. ABD'de mekanik telif oranı, fiziksel kayıt veya dijital indirme satışı başına 9,1 senttir. Eğer hit şarkınız "Twerkin' in the Rain" iTunes'da 100,000 kez indirilirse plak şirketi size 9,100 dolar borçlu olur.

Performans Telif Hakları, beste kamuya açık olarak icra edildiğinde söz yazarına ve yayıncıya ödenir. Müziğiniz TV'de, radyoda çalınırsa veya bir cover grubu tarafından bir mekanda canlı olarak icra edilirse, kamuya açık performans telif ücreti alacaklısı olursunuz. ASCAP veya BMI gibi İcra Hakları Kuruluşları bu telif ücretlerini sizin adınıza izler ve tahsil eder.

Lafı açılmışken.

PRO'lar

Bir İcra Hakları Kuruluşu (PRO) temel olarak hak sahipleri (söz yazarları ve yayıncılar) adına telif ücreti toplayan bir kurumdur. Çoğunlukla, bir şarkı kamusal alanda (TV şovları, Radyo, The Olive Garden) her çalındığında, mekan, ağ veya kanal hak sahiplerine ödeme yapmak zorundadır. PRO'lar bu ödemeleri toplar ve hak sahipleri arasında dağıtır.

Hangi ülkede olduğunuza bağlı olarak farklı PRO'lar vardır. ABD'de ASCAP, BMI ve SESAC (sadece davetli olan).

Tahmin edebileceğiniz gibi, tüm bunların bölünme şekli oldukça karmaşık olabilir. Örneğin, BMI 150'den fazla farklı lisans türüne sahiptir. Ama işte çok basitleştirilmiş bir döküm...

Mekanlar yıllık genel lisanslar için ödeme yapar, böylece müzisyenler performanslar sırasında istediklerini çalabilirler. Ücret, başta kapasite, ücretsiz ve biletli etkinlikler ve canlı performansların sıklığı olmak üzere bir dizi farklı faktöre dayanmaktadır.

• Perakende (Giyim mağazaları, Berber Dükkanları, Araba Bayileri) - Esas olarak (ancak yalnızca değil) metrekare bazında fiyatlandırılır.

• Ağırlama (restoranlar ve oteller) - Müziğin ödendiği alanın metrekaresi, kapasite, TV ve arka plan müzik hoparlörleri gibi birçok faktöre göre fiyatlandırılır.

• TV - Kanallar, programlarında kullanılan tüm müziklerin işaret sayfalarını PRO'lara gönderir. Bu cue sheet'ler kullanımların zamanlamalarını listeler. Ücret oranları kanala ve programın yayınlandığı saate göre değişir. Şarkınız prime time'da NBC'de çalınırsa, gece 2'de BET Jazz'da çalınmasından daha yüksek bir telif oranı kazanacaktır.

• Radyo - Ödeme erişim üzerinden yapılır ve kullanımlar istasyonlar tarafından doğrudan PRO'lara bildirilir

Gördüğünüz gibi, bu gerçekten karmaşık bir durum. Şarkı yazarlarının PRO'lara ihtiyaç duymasının nedeni budur: müziğiniz halka açık yerlerde çalınıyorsa, size ödeme yapıldığından emin olmak için. Çalma başına kuruşlar olabilir, ancak bunu potansiyel olarak yüz binlerce çalma ile çarpın ve güzel bir posta kutusu parası alabilirsiniz.

Ön temizleme

Tamam - Burada biraz beyzbolun içine giriyor olabiliriz. "Önceden onaylanmış" müzik süpervizörleri tarafından kullanılan bir terimdir. Tüm hak sahiplerinin bir projede müzik kullanımı için önceden belirlenmiş ücretler üzerinde, genellikle toplu olarak anlaştığı müziktir. Örneğin, bir giyim markasının yeni tasarımlarını Instagram'da sergilemek istediğini varsayalım. Önümüzdeki altı ay boyunca haftada iki yeni video paylaşımı yapacaklar ve müzik için paylaşım başına 1.000 dolar bütçe ayıracaklar.

Marka kreatifleri, hak sahiplerine yaratıcı bir brief ile ulaşacak ve "en iyi moda müziklerinizin tümünü, her şey dahil 1.000 $'a önceden temizlenmiş olarak" isteyeceklerdir. Hak sahipleri de onlara bu fiyattan önceden onaylanmış bir müzik paketi gönderecek.

Bu şekilde, giyim markası, senkronizasyon ücretini karşılayıp karşılayamayacağı konusunda endişelenmeden, önceden onaylanmış parçalardan oluşan havuza dalabilir ve bunları istedikleri gibi ekleyebilir. Şarkılar kilitlendikten sonra, hak sahiplerine bir not gönderiyorlar ve onlar da bir anlaşma ve fatura ile cevap veriyorlar.

Tek durak

Tek durak basitçe tüm hakların (master'ın %100'ü ve yayıncılığın %100'ü) tek bir kuruluş tarafından temsil edildiği anlamına gelir. Bu, lisanslama sürecini her iki taraf için de (lisans veren ve lisans alan) çok kolay hale getirir, çünkü bir şarkının tamamını tek bir kişi aracılığıyla temizleyebilirler. Birden fazla farklı hak sahibinin haklarını takip etmek ve temizlemek zorunda kalmazlar. Tek durak ayrıca fiyatlandırma ve anlaşma koşulları konusunda daha fazla esneklik sağlar.

Alt Yayıncılar

Genellikle şarkı yazarları veya yayıncı kuruluşlar, kataloğu dünyanın diğer bölgelerinde temsil eden "Alt Yayıncılara" sahip olurlar. Bu, orijinal hak sahipleri için avantajlı olabilir çünkü normalde temsil edilmeyecekleri pazarlarda temsil edilirler. Alt Yayıncılar kendi bölgelerinde kazanılan telif ve senkronizasyon ücretleri üzerinden komisyon alırlar.

MFN

MFN şu anlama gelir En Çok Kayrılan Ülkeler. Bu, ilgili tüm hak sahiplerinin (master ve yayıncı) bir senkronizasyon için aynı ücreti alacağı anlamına gelir. Temel olarak, tüm taraflar en uygun olan aynı şartları ve ücreti alacaktır. Bu bir nevi "çıtayı belirlemek" gibi bir şey.

Örnek: Diyelim ki hip hop ritimleri üreten bir sanatçısınız ve "Vape Nation" adlı bir 2 Chainz şarkısında %50 yazarlık payınız var. Pepsi bu parçayı bir sonraki reklamında kullanmak istiyor. Kullanım için teklif almak üzere tüm hak sahiplerine (plak şirketi ve yayıncılar) ulaşırlar. Eğer plak şirketi kullanım için 100.000 $ teklif ederse ve yayıncılar daha düşük bir fiyat verirse, ancak MFN'yi gerekçe gösterirse. Pepsi daha düşük bir teklif almak için plak şirketini zorlamadığı sürece, plak şirketi artık spotun parasal olarak ne kadar değerli olduğuna dair "çıtayı belirlemiştir".

TL,DR: Her zaman bir MFN maddesi ile alıntı yapın.

Yayıncılık İdaresi Münhasırlığı

Bu büyük bir konu ve zaman zaman kutuplaştırıcı olabiliyor. Ama işte işin özü.

Senkronizasyon dünyasında ciddiye alınmak istiyorsanız münhasırlık çok önemlidir. Bunun için büyük nedenler var...

1. Diyelim ki A şirketiyle münhasır olmayan bir pub admin anlaşmanız var. Daha sonra yasal olarak B şirketiyle (ve C, D, vb. şirketlerle) bir pub admin anlaşması yapabilirsiniz. Yani artık senkronizasyon fırsatları için müziğinizi temizleme hakkına sahip birkaç kişi var. Sahada çok sayıda bot var. Kulağa harika geliyor, değil mi? HAYIR!!! Tam bir karmaşa. Dunder Mifflin yeni kampanyasında "Paper People Polka" şarkınızı kullanmak istediğinde ne olacak? Şarkıyı PRO'larda ararlar ve fiyat teklifi için tüm şirketlere ulaşırlar.

A Şirketi 20.000 $ teklif ediyor

B Şirketi 10.000 $ teklif ediyor

Company C has no idea what they are doing and quotes $750.

Sizce hakları kiminle takas edecekler?

Bilin. Senin. Değerini.

2. Eğer güzel bir TV reklamı alırsanız (bunlar büyük paralar tutar), en azından "pazar münhasırlığı" isteyecekleri kesindir. Bunun anlamı, senkronizasyon süresi boyunca pazardaki doğrudan bir rakiple yasal olarak başka bir senkronizasyon anlaşması yapamayacağınızdır. Örnek: "Drive Me Home, Kevin" şarkınız bir Toyota reklamında yer alırsa, Toyota reklamının süresi dolana kadar Ford reklamı için yasal olarak bir senkronizasyon yapamazsınız. Mantıklı değil mi?

Şimdi, eğer yayıncılık yönetim anlaşmanız münhasır değilse, Yönetici A Toyota spotunu temizlerken Yönetici B bir hafta sonra Ford spotunu temizleyebilir. Her iki yöneticinin de her iki spot için pazar münhasırlığını garanti etmesi söz konusu değildir. Reklam ajansları bundan hoşlanmaz.